Ku zamyśleniu
Cytaty – myśli – teksty
dla dzieci, młodzieży i dorosłych
Jest życie, które nie zasługuje,
by nazwać je życiem, prawdziwym życiem…
Jest taki żydowski dowcip… Zawodowy żydowski swat (Żydzi o kimś takim mówią Szadhen) zachwala kawalerowi pewną pannę. Kawaler wypytuje o różne sprawy. Na pytanie o ojca ewentualnej żony swat odpowiedział krótko: „Nie żyje”. Po ślubie okazuje się jednak, że ojciec żyje, odsiaduje długoletni wyrok więzienia.
Kawaler idzie z pretensjami do swata: „Oszukałeś mnie, powiedziałeś, że jej ojciec nie żyje, a okazało się, że on żyje i siedzi sobie w więzieniu”.
Szadhen spokojnie i z filozoficznym zacięciem odpowiada pytaniem: „I pan to nazywasz życiem?”
Jest życie, które nie zasługuje, by nazwać je życiem, prawdziwym życiem… Jest życie, które jest co najwyżej marną wegetacją.
Życie to nie tylko biologia. Życie to także duchowość.
Dziecku trzeba dać nie tylko dom, jedzenie, spodnie i komputer, ale także ducha.
Jest życie, które nie zasługuje, by nazwać je życiem, prawdziwym życiem… To życie bez duchowości, bez Boga, bez Ewangelii.
Można powiedzieć tak: Duchowość, duchowość twoja, duchowość twojego dziecka to umiejętność zadania sobie pytania „Co jest w życiu najważniejsze?”
I szukanie na to pytanie odpowiedzi.
Kochać co dzień od nowa, kochać coraz goręcej. Zawsze być blisko Boga, razem iść z Nim przez świat.
To jest najważniejsze.
https://funawi.pl/co-jest-najwazniejsze/
UMIŁOWANIE OJCZYZNY
Wybitny teolog naszych czasów, ks. prof. Czesław Bartnik, definiuje pojęcie ojczyzny jako czasoprzestrzenną, materialną, przyrodniczą i ludzką niszę życia, która człowieka zrodziła, kształtuje, zwłaszcza w początkach, utrzymuje i realizuje osobowościowo i duchowo1.
Równocześnie podkreśla trzy istotne czynniki składające się na rzeczywistość zwaną ojczyzną: ziemia rodzinna o różnych zakresach; element rodzicielski, tzn. rodzice, ród i inni ludzie, którzy tworzyli jej etnogenezę; środowisko kształtujące psychicznie, osobowościowo
i duchowo, głównie w okresie dzieciństwa i młodości.
Rozróżnia także dwa rodzaje ojczyzny: wielką – kraj, państwo, naród oraz małą – wspomniane wyżej środowisko.
Z perspektywy religijnej można mówić
o praojczyźnie (od początków ludzkości), ojczyźnie ziemskiej – aktualnej oraz ojczyźnie niebieskiej – tej, do której zmierzamy.
Ks. C. Bartnik akcentuje także aspekt emocjonalny: Ojczyzna jest naszą matką. Wzruszamy się, myśląc czy mówiąc o niej. To wzruszenie odczuwamy szczególnie intensywnie, będąc przez długi czas daleko od ojczyzny. Przed oczyma stają nam krajobrazy z dzieciństwa
i młodości. Jest to także ziemia przodków i kraj rodzinny. Z biegiem lat życie powiększa nam horyzonty w kierunku określonych ludzi: krewnych, przyjaciół, wychowawców, osób z otoczenia pracy. Szczególny kształt przybiera ojczyzna w ramach państwa na danym terytorium. Zdaniem ks. Bartnika państwo to najważniejsza i najsilniejsza organizacja narodu
o charakterze autonomicznym. Ks. Bronisław Mierzwiński
Cytaty Świętego Jana Pawła II
„Bóg jest pierwszym źródłem radości i nadziei człowieka.”
„Człowieka trzeba mierzyć miarą serca.”
„Bogatym nie jest ten, kto posiada, ale ten, kto daje.”
„Musicie od Siebie wymagać…”
„Dłonie są krajobrazem serca.”
„Dzieci są nadzieją, która rozkwita wciąż na nowo…,
przyszłością, która pozostaje zawsze otwarta.”
„Czujesz się osamotniony. Postaraj się odwiedzić kogoś,
kto jest jeszcze bardziej samotny.”
„Kto chce naprawdę odnaleźć samego siebie,
musi nauczyć się obcowania z przyrodą.”
„W górach – bliżej Boga.”
„Bogatym nie jest ten kto posiada, lecz ten kto daje.”
„Sport to najlepsza droga do pokonania granic.”
„Jest w ciele ludzkim zdolność wyrażania miłości,
tej miłości, w której człowiek staje się darem.”
„Jesteśmy tym bogatsi im więcej rzeczy zbędnych zdołamy odrzucić.”
„Każde życie, nawet najmniej znaczące dla ludzi,
ma wieczną wartość przed oczami Boga.”
„Nauczcie się kochać to co dobre, prawdziwe i piękne.”
„Nie lękajcie się otwórzcie drzwi Chrystusowi.”
Miłość do Ojczyzny
/Kardynał Stefan Wyszyński, Prymas Tysiąclecia/
„Naród jest jak mocne drzewo, które podcinane w swych korzeniach, wypuszcza nowe. Może to drzewo przejść przez burzę, mogą one urwać mu koronę chwały, ale ono nadal trzyma się mocno ziemi i budzi nadzieję, że się odrodzi.”
Nauczanie kardynała Wyszyńskiego pozostaje niezwykle aktualne, zwłaszcza w kontekście współczesnych wyzwań społecznych i politycznych. Jego wezwania do miłości, jedności i odpowiedzialności za Ojczyznę są wciąż inspiracją dla wielu Polaków.
Kącik poezji
PANIE
Panie, otulasz wszystko
ciepłym oddechem…
Patrzymy w niebo, poranną rosę
i tak nam tęskno,
tęskno nam do Ciebie …
Wysłuchaj, prosimy
swych dzieci wołanie:
Panie, siłę narodowi daj,
by uchronić od zła
i podziału nasz kraj!
Roztropność, mądrość wszystkim
dać chciej, by znaleźć
do porozumienia klucz,
by żyło się lżej…
JD
CO Z TOBĄ POLSKO….?
Dokąd zmierzasz Europo
dwudziestego pierwszego wieku?!
Oddaliłaś się od Boga!
Zamęt, strach wprowadzasz!
Od brzegów morza po szczyty gór,
Ojczyzna, Polska w sercu mym.
Tu moje myśli, tu mój dom!
Ojczyzno ma, kto cię miłuje
dobrze wie, ile wycierpiałaś,
Ojczyzno ma, przez wieki
byłaś łamana jarzmem tyrana…
Co z tobą Polsko?
– pytamy z troską…
Co z nami będzie,
jak przyjdzie żyć?
Ze łzą spoglądam na swego syna:
– jaka też będzie jego Ojczyzna?
I jaka przyszłość w kraju go czeka…
Co z tobą Polsko?!
Nauczycielu, prowadź nas…
O wolną Polskę błagamy Panie!
J.D.
SEN O OJCZYŹNIE
A gdy wyjedziesz daleko stąd,
zostawisz kraj, rodzinny dom,
w tęsknocie nocą będziesz śnił
o swej Ojczyźnie, o bliskich swych.
I chociaż dobrze będzie tam,
tam, gdzie daleki, inny kraj to…
gdy usłyszysz polski hymn
sen o Ojczyźnie nadejdzie nocą.
Zatęsknisz znów za krajem swym
i za rodziną.
I … załkasz nocą.
Po latach może wrócisz tu,
gdzie serce twe, gdzie krewni są.
Chociaż wykreślisz wiele dat,
odnajdziesz siebie z dawnych lat…
J.D.
