Ku zamyśleniu — Cytaty – myśli – teksty dla dzieci, młodzieży i dorosłych

BOŻE NARODZENIE

Czwarty tydzień…
coraz mniejszy płomień świecy,
ostatnia się dopala.
Wigilia tuż, tuż, za chwilę –
kres oczekiwania.
Oczekiwania na narodziny Chrystusa.
Wigilia – czas miłości, zgody…
czas przebaczenia, i pojednania –
jakby odeszło wszelkie zło
choćby na krótką chwilę.
Szczęśliwa to noc,
radosna noc grudniowa-
w blasku lśniącej Gwiazdy,
w ubożuchnym żłóbku
narodził się Zbawiciel!
Radujmy się w Nim…
J.D.

OBRZĘD WIECZERZY WIGILIJNEJ

Na stole nakrytym białym obrusem kładziemy Pismo Święte i opłatek oraz ustawiamy świecę (najlepiej Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom). Jedno miejsce przy stole pozostaje wolne jako znak pamięci o bliskich, którzy nie mogą razem z nami zasiąść do wigilii (np. o zmarłych z rodziny). Wieczerzę wigilijną rozpoczynamy modlitwą. Najlepiej jeśli prowadzi ją ojciec lub matka.
W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.
ZAPALENIE ŚWIECY: Ojciec lub matka zapala świecę na stole. Ojciec lub matka: Światło Chrystusa.
Wszyscy odpowiadają: Bogu niech będą dzięki.
Najstarsze dziecko zapala światełka na choince.
CZYTANIE EWANGELII (Łk 2,1-14)
Ojciec lub najstarsze dziecko:
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby dać się zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocna nad swoja trzoda. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich „Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielka, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan. A to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie”. I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania”.
Po wysłuchaniu fragmentu ewangelii – kolęda „Wśród nocnej ciszy”.
WSPÓLNA MODLITWA
Ojciec lub matka odmawia prośby, wszyscy odpowiadają:
Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie.
Boże, nasz Ojcze, w tej uroczystej godzinie wychwalamy Cię i dziękujemy za noc, w której posłałeś nam swojego Syna Jezusa Chrystusa, naszego Pana i Zbawiciela i prosimy Cię:
Udziel naszej rodzinie daru miłości, zgody i pokoju.
Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie.
Obdarz naszych sąsiadów, przyjaciół i znajomych pokojem tej nocy.
Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie.
Wszystkich opuszczonych, samotnych, chorych, biednych, głodnych na całym świecie pociesz
i umocnij Dobrą Nowiną tej świętej nocy.
Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie.
Naszych zmarłych (wymienić imiona) obdarz szczęściem i światłem Twej chwały.
Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie.
/można dołączyć inne prośby w intencjach bliskich rodzinnie/
Wszyscy modlą się: „Ojcze nasz….”
Ojciec lub matka: Panie Boże, Ty sprawiłeś, że ta święta noc zajaśniała blaskiem prawdziwej światłości Jednorodzonego Syna Twojego, spraw, abyśmy jaśnieli blaskiem Twego światła w naszym codziennym postępowaniu. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Ojciec lub matka:
A teraz w duchu miłości i przebaczenia przełamiemy się opłatkiem – chlebem miłości. Otwierając serca nasze w miłości wzajemnej, otwieramy je na przyjście Pana. Niech On będzie zawsze z nami.
Ojciec pierwszy składa wszystkim życzenia i przełamuje się opłatkiem.
Wszyscy zasiadają do posiłku.
Po zakończeniu posiłku powinien być czas na wspólny śpiew kolęd.